Bakar Batu met kerst

Een varken pijlen, slachten en in een traditionele kookput verder garen samen met kilo's groente, zoete aardappel en mais. Wij uiteraard met onze neus er bovenop. Afgelopen zaterdag waren we uitgenodigd om kerstfeest mee te vieren van een groep christelijke jongeren (20-35 jaar) die zich 'Jungle Blessing' noemen. Ze hebben samen een discipelschapsschool gedaan van een aantal jaar en ze zijn daar enorm gevormd als christen. We wilden het schieten met pijl en boog niet missen, dus vroeg op de fiets er heen voor de Bakar Batu! Het is een heel sociaal gebeuren, je bent samen een hele dag bezig met veel lol en lekker eten. Na 3 pijlen geschoten te hebben, viel het varken om. Ze weten het hart precies te raken. Op een vuurtje werd het haar eraf gebrand en vervolgens kon het slachten beginnen! Dat had hij van zijn vader geleerd en inmiddels al vaak zelf gedaan. Learning by doing. Zo werkt het hier bij alle Papua's.

Ondertussen zijn er een hoop stenen warm gemaakt in een groot vuur. Deze gaan in de kookput voor de warmte zorgen. De stenen worden in de put gedaan, afgedekt met bladeren en groenten. Daar gaat uiteindelijk ook het gekruide varken, zoete aardappels, mais en een aantal kippen in. De dag ervoor was Wiljanne met een groep vrouwen uren naar de markt geweest om alle groenten en kruiden in te slaan. Alles wordt dichtgebonden en de 2 uur stomen kunnen beginnen. Het is inmiddels 10 uur en iedereen gaat zich even opfrissen, want om 11 uur begint de dienst. 

En dan kan het smullen beginnen! De afdekbladeren worden in een grote kring op het gras uitgespreid: onze borden. Dan worden alle stukken vlees samen met de groente uitgedeeld. Tijdens het eten delen allerlei mensen wat God in hun leven doet en hoe dankbaar ze voor het afgelopen jaar zijn. 

Dat varkensvet is trouwens wel even wennen hoor..

Lieve groet van ons!

Een maand in Papua! Foto's!

Een maand in Papua! Deze keer een aantal foto's van ons leven hier. We leren alle mensen van Lentera goed kennen, we vieren kerst mee en we genieten van het leven dat hier totaal anders is. Ook zijn we allebei steeds meer met onze taken binnen Lentera bezig. Gisteren was er een kerst-bbq op de vliegbasis met alle medewerkers. Theo heeft iets gedeeld over wat het inhoudt om gelijk te zijn in Christus, terwijl er toch zoveel verschillen kunnen zijn in status, uiterlijk, opleiding, leeftijd, etc. De Indonesische cultuur kent een enorme machtsafstand, waardoor Papua's zich bijvoorbeeld heel erg ondergeschikt en waardeloos kunnen voelen. Het is dan een ontdekking om te horen wat Jezus zegt in Lucas 22:24-27:
Toen ontstond er onder hen onenigheid over de vraag wie van hen de belangrijkste was. Jezus zei tegen hen: ‘Vorsten oefenen heerschappij uit over de aan hen onderworpen volken, en wie macht heeft laat zich weldoener noemen. Laat dat bij jullie niet zo zijn! De belangrijkste van jullie moet de minste worden en de leider de dienaar. Want wie is belangrijker, degene die aanligt om te eten of degene die bedient? Is het niet degene die aanligt? Maar ik ben in jullie midden als iemand die dient.

Sharing op de Lentera vliegbasis

Voetenbadje met de dames

Naar de rivier met de auto

Wil op een kleine pasar (markt)

Fellowship

Ons huisje tussen een paard, hond en kippen

Ons slaapzoldertje

Ons uitzicht als we wakker worden

Met lekkere mais uit de achtertuin

Hond wil spelen: einde kip, smullen maar!

Varen op het Sentanimeer (waar we ons Visum moesten verlengen)